ΦΩΝΕΣ Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Ο Καβάφης διέκρινε τα ποιήματά του σε τρεις κατηγορίες: Ιστορικά, φιλοσοφικά, ηδονικά. 

Το ποίημα "Φωνές"  ανήκει στα φιλοσοφικά του ποιήματα, τα οποία πραγματεύονται διάφορα θέματα σχετικά με στάσεις ζωής, με τη ματαιότητα των ανθρώπινων μεγαλείων κ.λ.π.

Το ποίημα "Φωνές" βασίζεται στην τεχνοτροπία του συμβολισμού, σύμφωνα με τον οποίο προέχει η δημιουργία μιας υποβλητικής συναισθηματικής κατάστασης.

Στο ποίημα αυτό του Καβάφη κυριαρχεί η νοσταλγία για τα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής του που χάθηκαν. Η αναδρομή στο παρελθόν γίνεται με ανάκληση του ήχου της φωνής των αγαπημένων του ανθρώπων.
Ο ποιητής χαρακτηρίζει ιδανικές και αγαπημένες τις φωνές των ανθρώπων που πέθαναν ή έχουν πια απομακρυνθεί από τη ζωή του ποιητή.
Ο Καβάφης επιλέγει να μιλήσει για τις φωνές των αγαπημένων του και όχι για το πρόσωπό τους, καθώς η φωνή αποτελεί το βασικό μέσο έκφρασης συναισθημάτων και είναι συχνά φορέας πολύτιμων μηνυμάτων αγάπης ή σκέψεων ιδιαίτερης αξίας.
Είναι γνωστό πως ένας ήχος, μια φράση ή κάποτε και μια λέξη, μπορεί να πυροδοτήσει συχνά μια σειρά συνειρμών που μας επιστρέφουν σε πρόσωπα του παρελθόντος.
Ο ποιητής, μάλιστα, μη θέλοντας να καταστήσει το ποίημά του αυστηρά προσωπικό, χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό στις κτητικές αντωνυμίες, ώστε να μπορούν ευκολότερα οι αναγνώστες να ταυτιστούν με τις σκέψεις του ποιητή.