Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Εβδομάδα εθελοντισμού LETS DO IT GREECE

Την Τετάρτη 13 Απριλίου 2016 οργανώνουμε ομάδες μαθητών που με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών θα καθαρίσουν τους εξωτερικούς χώρους του σχολείου, το γυμναστήριο κι όπου αλλού κριθεί απαραίτητο. Με τον τρόπο αυτό θα συμμετάσχουμε κι εμείς στην εβδομάδα εθελοντισμού που λαμβάνει χώρα σε όλη την Ελλάδα με ποικίλες δράσεις.

"Ενώνουμε τις δυνάμεις μας σε όλη την Ελλάδα για να καθαρίσουμε ολόκληρη τη χώρα μέσα σε μία μόνο μέρα!"

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

Μαρία Πολυδούρη

Ευτυχής συγκυρία να κάνουμε ποίημα της Πολυδούρη, σήμερα 1η Απριλίου, ημέρα των γενεθλίων της.
Η Μαρία Πολυδούρη γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1902 και πέθανε το 1930.

1902 Γεννήθηκε την 1η Απριλίου στην Καλαμάτα. Πατέρας της, ο φιλόλογος καθηγητής Ευγένιος Πολυδούρης και μητέρα της η Κυριακή, το γένος Μαρκάτου.
1905 Ο πατέρας της μετατίθεται στο Γυμνάσιο Γυθείου. Εκεί θα τελειώσει η Μαρία το Δημοτικό και το Σχολαρχείο.
1914 Νέα μετάθεση του πατέρα της, αυτή τη φορά στα Φιλιατρά. Εκεί η Μαρία θα φοιτήσει στην Α΄ και Β΄ τάξη του Γυμνασίου.
1916 Η οικογένεια Πολυδούρη επιστρέφει στην Καλαμάτα. Η Μαρία σε ηλικία 14 ετών θα δημοσιεύσει στο περιοδικό «Οικογενειακός Αστήρ» το πρώτο της ποίημα. Είναι το πεζοτράγουδο «Ο πόνος της μάνας» που έγραψε στα Φιλιατρά πριν ένα χρόνο. Συγκεντρώνει τα ποιήματά της στη συλλογή «Μαργαρίτες», που δεν εκδίδει ποτέ.
1918 Τελειώνει το σχολείο και διορίζεται, ύστερα από εξετάσεις, στη Νομαρχία Μεσσηνίας. Εκδηλώνει το ενδιαφέρον της για το Γυναικείο Ζήτημα και τη χειραφέτηση της γυναίκας.
1920 Πεθαίνει ο πατέρας της και σε 40 ημέρες η μητέρα της.
1921 Εγγράφεται στη Νομική Σχολή. Αρχίζει να γράφει το ημερολόγιό της.
1922 Μετατίθεται στη Νομαρχία Αττικής. Φοιτάει στο Πανεπιστήμιο. Γνωρίζει τον Καρυωτάκη και δημοσιεύει ποιήματά της στα περιοδικά "Έσπερος" της Σύρου, "Ελληνική Επιθεώρησις", "Πανδώρα", "Παιδική Χαρά" και "Εύα".
1924 Γνωρίζεται με τον Αριστοτέλη Γεωργίου.
1925 Εγκαταλείπει το Πανεπιστήμιο χωρίς να τελειώσει τις σπουδές της. Γράφει τις τελευταίες σελίδες του Ημερολογίου και φεύγει για τη Φτέρη Αιγίου, όπου γράφει τη νουβέλα που δε θα δημοσιεύσει ποτέ. Φοιτάει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού και αργότερα στη Σχολή Κουνελάκη.
1926 Παίζει στο «Κουρέλι» του Νικοντέμι. Ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου παίρνει δίπλωμα ραπτικής από την Ecole Pigier.
1927 Νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Charité.
1928 Επιστρέφει στην Αθήνα και νοσηλεύεται στη «Σωτηρία». Εκδίδει τη συλλογή «Τρίλλιες που σβήνουν». Αυτοκτονεί ο Καρυωτάκης.
1929 Παραμένει στη «Σωτηρία». Εκδίδει τη συλλογή «Ηχώ στο χάος».
1930 Πεθαίνει στις 30 Απριλίου στην κλινική Χριστομάνου.

 

Για τον ανεκπλήρωτο έρωτα του Καρυωτάκη και της Πολυδούρη διαβάστε ένα αφιέρωμα ΕΔΩ



«Ω, χαμηλώστε αυτό το φως!
Στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασε η μέρα. Φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο Ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει

κι αν του ανακόβεται η στιγμή
να ’ρθει, που τον προσμένω.
Έχω στο στόμα την ψυχή,
μου παρατήσαν οι λυγμοί
το στήθος κουρασμένο.
[...]
Πάρτε το φως! Είναι η στιγμή!
Τη θέλω όλη δική μου.
Είναι η στιγμή να κοιμηθώ.
Πάρτε το φως! Με τυραννεί...
μου αρνιέται την ψυχή μου...»

Μαρία Πολυδούρη, από το Λεξικό Νεοελληνικών Παραθεμάτων και Αφορισμών (επιμ. Γ.Π. Σαββίδης).