Τα μνημεία δεν έχουν φωνή, εσύ έχεις!

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

 

Ο πιο διαδεδομένος θρύλος μετά την Άλωση της Πόλης είναι ο θρύλος τοῦ Μαρμαρωμένου Βασιλιᾶ. Σύμφωνα μ’ αὐτόν ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος τήν ὥρα τῆς μάχης ἁρπάχτηκε ἀπό ἄγγελο Κυρίου, πού τόν πῆγε σέ μιά σπηλιά βαθιά στή γῆ, κοντά στή Χρυσόπορτα. Ἐκεῖ μένει μαρμαρωμένος ὁ Βασιλιάς καί καρτερεῖ τήν ὥρα νά ῤθει πάλι ὁ ἄγγελος νά τόν σηκώσει. Οἱ Τοῦρκοι ἔχτισαν τήν πόρτα ἀπ’ ὅπου θά μπεῖ ὁ Βασιλιάς νά τούς πάρει πίσω τήν Πόλη. Μά, ὅταν εἶναι θέλημα Θεοῦ, θά κατεβεῖ ὁ ἄγγελος στή σπηλιά καί θά τόν ξεμαρμαρώσει καί θά τοῦ δώσει στό χέρι τό σπαθί πού εἶχε στή μάχη. Καί θά σηκωθεῖ ὁ Βασιλιάς καί θά μπεῖ στήν Πόλη ἀπό τή Χρυσόπορτα καί, κυνηγώντας μέ τά φουσάτα του τούς Τούρκους, θά τούς διώξει ὡς τήν Κόκκινη Μηλιά.

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ! ΤΡΙΤΗ 29 ΜΑΙΟΥ 1453 ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης

View more presentations or Upload your own.

 Πολιορκία και άλωση της Πόλης

     Μετά τη μάχη της Άγκυρας η Οθωμανική Αυτοκρατορία βυθίστηκε στην αναρχία. Ο σουλτάνος Μουράτ Β' (1421-51) επανέφερε την τάξη σ' αυτή και ανανέωσε την επιθετικότητά της: κατέλαβε τα Γιάννενα και τη Θεσσαλονίκη (1430) και κατανίκησε ένα σταυροφορικό στρατό στη Βάρνα (1444). Έτσι προετοίμασε την πολιορκία της Πόλης, την οποία διεξήγαγε με επιτυχία ο διάδοχος του Μωάμεθ Β' Πορθητής (1451-81).

    Προτού αρχίσει την πολιορκία, ο Πορθητής έχτισε στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου το φρούριο της Ρούμελης, για να εμποδίσει τον επισιτισμό της Πόλης από τον Εύξεινο. Η πολιορκία κράτησε 54 μέρες (6 Απριλίου 29 Μαΐου 1453). Ο γενναίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ' διέθετε ελάχιστες δυνάμεις. Η υπεροχή των Τούρκων σε στρατιώτες και οπλισμό ήταν συντριπτική. 

Οι Βυζαντινοί, αβοήθητοι από τα χριστιανικά κράτη, αγωνίστηκαν ηρωικά, αλλά ο αγώνας ήταν άνισος. Η τελική έφοδος έγινε τη νύχτα της 29ης Μαΐου. Κατόπιν σφοδρού βομβαρδισμού και συνεχών επιθέσεων οι γενίτσαροι πέρασαν από τα ρήγματα των τειχών και έγιναν κύριοι της Πόλης.

    Ο αυτοκράτορας έπεσε στο πεδίο της μάχης, κυκλωμένος από τους εισβολείς. Όπως προέβλεπε ο θρησκευτικός νόμος, η Πόλη παραδόθηκε στους μαχητές. Οι σφαγές και η λεηλασία διήρκεσαν τρεις ολόκληρες μέρες. Από την πρώτη κιόλας μέρα ο Μωάμεθ μπήκε με πομπή στην κατακτημένη πόλη, προσευχήθηκε στην Αγια Σοφία και ανήγγειλε ότι εφεξής πρωτεύουσά του θα είναι η Πόλη.

    Η Άλωση τραυμάτισε αρχικά την περηφάνεια των Ελλήνων που θρήνησαν τη μεγάλη συμφορά σε όλους τους τόνους. Ωστόσο, σύντομα άρχισε να διαμορφώνεται η ελπίδα της Ανάστασης του Γένους.

    Το πνεύμα του Βυζαντίου μεταφέρθηκε από τους λογίους του στη Δύση.

    Οι Οθωμανοί έκλεισαν τους δρόμους της Ανατολής, ωθώντας τους Ευρωπαίους στις μεγάλες γεωγραφικές ανακαλύψεις. 

(Μεσαιωνική και νεότερη Ιστορία, β΄Γυμνασίου) 

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΘΕΑΤΡΟ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΩΝ

 Με θέμα «Μουσεία (Μνήμη + Δημιουργικότητα) = Κοινωνική Αλλαγή» γιορτάζεται φέτος σε όλη τη χώρα η Διεθνής Ημέρα Μουσείων το Σάββατο 18 Μαΐου. Εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ημερίδες, συνέδρια, διαλέξεις, οργανωμένες ξεναγήσεις, συναυλίες  κ.α., περιλαμβάνονται στις εκδηλώσεις σε μουσεία και ιδρύματα, που άρχισαν ήδη από τις 10 Μαΐου και θα διαρκέσουν ως τις 31. Ο εορτασμός οργανώνεται από την Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του ΥΠΑΙΘΠΑ σε συνεργασία με το ελληνικό τμήμα του ICOM ενώ τιμώμενο μουσείο για φέτος θα είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, όπου στις 18 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί η κεντρική εκδήλωση του εορτασμού. Την ίδια μέρα άλλωστε όλα τα μουσεία της χώρας θα είναι ανοικτά με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

 Οσο για την ενδιαφέρουσα εξίσωση που προκύπτει από το θέμα του εορτασμού, όπως αναφέρεται ο συνδυασμός μνήμης και δημιουργικότητας αποτελεί στοιχείο ανανέωσης της κοινωνίας και σημαντικό παράγοντα κοινωνικής αλλαγής.

(πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ)

Η Διεθνής Ημέρα Μουσείων γιορτάζεται από το 1977.
Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς».
 

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙΣ

Πραγματοποιήθηκαν σήμερα οι καθιερωμένες γυμναστικές επιδείξεις στο σχολείο μας. Διεξήχθησαν αγώνες πετοσφαίρισης, καλαθοσφαίρισης, αντισφαίρισης, ποδοσφαίρου και σκάκι. Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και κέρδισαν τις εντυπώσεις. Ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από το τμήμα Παραδοσιακών Χορών του σχολείου. Παιδιά, και του χρόνου με υγεία. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις να έχετε!

Απονομή κυπέλλων και μεταλλίων στους μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

 Η γιορτή της μητέρας ή Ημέρα της Μητέρας είναι κινητή εορτή προς τιμήν της μητέρας και γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη. Εγκαθιδρύθηκε τον 20ο αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικάνικο κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Το 1870 η Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μην στέλνονται στον πόλεμο. 

(πηγή: wikipedia)

 

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” 

 Οδυσσέας Ελύτης

 

 

Διαβάστε επίσης: ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ “ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ”

 

 

ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα, ο Βαλίος και ο Ξάνθος, τα είδαμε στην Ραψωδία Π, όπου παρακολουθήσαμε τον θάνατο του Πατρόκλου. 

Ο Κ.Π. Καβάφης έγραψε ένα υπέροχο ποίημα, εμπνευσμένος από το σημείο αυτό της Ιλιάδας.

 

Τα άλογα του Αχιλλέως

Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο,
που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,
άρχισαν τ' άλογα να κλαίνε του Αχιλλέως·
η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε
για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.

Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακρυές χαίτες κουνούσαν,
την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν
τον Πάτροκλο που ενοιώθανε άψυχο -αφανισμένο-
μιά σάρκα τώρα ποταπή -το πνεύμα του χαμένο-
ανυπεράσπιστο -χωρίς πνοή-
εις το μεγάλο Τίποτε επιστραμένο απ' την ζωή.

Τα δάκρυα είδε ο Ζεύς των αθανάτων
αλόγων και λυπήθη. «Στου Πηλέως τον γάμο»
είπε «δεν έπρεπ' έτσι άσκεπτα να κάμω·
καλύτερα να μην σας δίναμε άλογά μου
δυστυχισμένα! Τι γυρεύατ' εκεί χάμου
στην άθλια ανθρωπότητα πούναι το παίγνιον της μοίρας.

Σεις που ουδέ ο θάνατος φυλάγει, ουδέ το γήρας
πρόσκαιρες συμφορές σας τυραννούν. Στα βάσανά των
σας έμπλεξαν οι άνθρωποι». -Όμως τα δάκρυά των
για του θανάτου την παντοτεινή
την συμφοράν εχύνανε τα δυό τα ζώα τα ευγενή.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

ΡΑΨΩΔΙΑ Π: ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΡΑΨΩΔΙΑΣ Π

Η ραψωδία Π κατέχει καίρια θέση στην Ιλιάδα καθώς περιγράφει την αριστεία και τον θάνατο του Πατρόκλου. Καταρχάς, ο θάνατος του Πατρόκλου εξυπηρετεί  την προώθηση της πλοκής του έπους μιας και προαναγγέλλει  την επιστροφή του Αχιλλέα στον πόλεμο αλλά και τον θάνατο του Έκτορα. Ακόμα, ανατροφοδοτείται η δράση του έργου με την εγκατάλειψη της οργής του Αχιλλέα κατά του Αγαμέμνονα και την πυροδότηση μιας εκδικητικής οργής για τον Έκτορα.Έτσι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τους Τρώες.Τέλος, μετά το ζενίθ, με την αριστεία και τον θρίαμβο του Πατρόκλου, φθάνουμε στο ναδίρ με τον θάνατό του, λόγω της υπέρβασης του μέτρου. 

ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Ο Απόλλωνας εμπόδισε τον Πάτροκλο να εκπορθήσει με τους Μυρμιδόνες και τους άλλους Αχαιούς το κάστρο της Τροίας.

Η επέμβαση του Απόλλωνα ήταν καταλυτική για τον θάνατο του Πατρόκλου. Με δόλιο τρόπο (καλύπτοντας την έλευσή του με πυκνή νεφέλη) στάθηκε πίσω από τον Πάτροκλο και τον κτύπησε πισώπλατα στη ράχη και στους ώμους προκαλώντας του ζάλη. Έπειτα, αφόπλισε σταδιακά τον Πάτροκλο, αφαιρώντας του το κράνος, την ασπίδα και τον θώρακά του και θρυμματίζοντας το κοντάρι του (ήταν το μόνο όπλο που μπορούσε να σπάσει, αφού δεν ανήκει στον Αχιλλέα). Ο ποιητής ακολουθεί στον σταδιακό αφοπλισμό τη φορά από πάνω προς τα κάτω. Ο αφοπλισμός του από θεό ήταν απαραίτητος, αφού ήταν ζωσμένος με θεϊκά όπλα και φορώντας τα ήταν άτρωτος.

Ο Απόλλωνας έδρασε ύπουλα στην εξόντωση του Πατρόκλου, γεγονός που εξαίρει ακόμη περισσότερο την ανδρεία του ήρωα, αφού χρειάστηκε η δόλια παρέμβαση του θεού, για να τον αφοπλίσει και να τον αφήσει άοπλο, θολωμένο, αποσβολωμένο στο μέσο της μάχης, χωρίς προστασία και ελπίδα σωτηρίας. 

Ο Απόλλωνας χτυπάει τον Πάτροκλο και τον αφοπλίζει

Διαβάστε το περιεχόμενο και τον σχολιασμό του αποσπάσματος ΕΔΩ

Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Ραψωδία Σ 478-616: Μια ασπίδα έργο τέχνης!

Στην ενότητα «Η ασπίδα του Αχιλλέα» θα μπορέσουμε: 

α) Να κατανοήσουμε καλύτερα το λόγο της αναλυτικής περιγραφής του αμυντικού αυτού όπλου από τον Όμηρο.

β) Να μελετήσουμε την κατασκευή της ασπίδας του ομηρικού ήρωα και να την συγκρίνουμε με άλλες ασπίδες ηρώων.

γ) Να ενημερωθούμε για εκφράσεις του ομηρικού πολιτισμού, όπως η οπλοποιία και τα έθιμα του γάμου, και να τις προσεγγίσουμε τόσο συγχρονικά όσο και διαχρονικά.

  
Διαβάστε ΕΔΩ το περιεχόμενο και τον σχολιασμό του     αποσπάσματος αυτού.