Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ Β1 και ΤΟ Β2

Οι μαθητές του Β1, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) έφεραν και διάβασαν στην τάξη ποιήματα. Μεταξύ άλλων, η Κατερίνα μας διάβασε απόσπασμα από το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη, η Ιωάννα απόσπασμα από τον Κρητικό του Διονύσιου Σολωμού, η Έφη Εγγονόπουλο κ.α. Παιδιά, μπράβο σας

Φωτογραφία: Σήμερα, 21 Μαρτίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Δείτε τις εκδηλώσεις μας στην Αθήνα (http://www.ianos.gr/ekdiloseis/pagkosmia-imera-poiisis/00984pp/)
&
στη Θεσσαλονίκη (http://www.ianos.gr/ekdiloseis/pagkosmia-imera-poiisis-otan-i-mousiki-sinanta-tin-poiisi/00971pp/)
  Ακολούθησαν αναγνώσεις ποιημάτων και από το Β2. 
* Η Παναγιώτα Τσιλογιάννη έφερε τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γ. Ρίτσου και του Άγγελου Σικελιανού το ποίημα 
ΓΙΑΤΙ ΒΑΘΙΑ ΜΟΥ ΔΟΞΑΣΑ
 Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη
και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,
μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή,
νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,
πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...

Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα,
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,
νά τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,
λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,
βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...

Γιατί δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...»
μα «αν είν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...
μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,
τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...»
νά που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,
νά που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...
* Η Γεωργία Νούτσου επέλεξε μελοποιημένη ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη "Πού είσαι": Έβρεχε εκείνο το βράδυ, έβρεχε/ ανέβηκα τα σκαλιά, κανείς στην κάμαρα...
* Η Κατερίνα Μάιπα Γιάννη Ρίτσο, "Με τόσα φύλλα"

Γιάννης Ρίτσος - Μὲ τόσα φύλλα

Μὲ τόσα φύλλα σοῦ γνέφει ὁ ἥλιος καλημέρα
Μὲ τόσα φλάμπουρα νὰ λάμπει ὁ οὐρανὸς
Καὶ τοῦτοι μὲς στὰ σίδερα, καὶ κεῖνοι μὲς στὸ χῶμα
Καὶ τοῦτοι μὲς στὰ σίδερα, καὶ κεῖνοι μὲς στὸ χῶμαΣώπα, ὅπου νά ῾ναι θὰ σημάνουν οἱ καμπάνες
Αὐτὸ τὸ χῶμα εἶναι δικό τους καὶ δικό μας.
Κάτω ἀπ᾿ τὸ χῶμα, μὲς στὰ σταυρωμένα χέρια τους
κρατᾶνε τῆς καμπάνας τὸ σκοινὶ
προσμένουνε τὴν ὥρα,
προσμένουν νὰ σημάνουν τὴν Ἀνάσταση.
Τοῦτο τὸ χῶμα εἶναι δικό τους καὶ δικό μας
Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ μᾶς τὸ πάρει.
Σώπα, ὅπου νά ῾ναι θὰ σημάνουν οἱ καμπάνες
Αὐτὸ τὸ χῶμα εἶναι δικό τους καὶ δικό μας.
* Ο Γιάννης Σέρρας Μιχάλη Γκανά, "Γυάλινα Γιάννενα"
 

* Η Παναγιώτα Μαλάμη το" Μαραμπού" του Νίκου Καββαδία
Συγχαρητήρια και στο Β2 για τη συμμετοχή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου