Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Η ΥΦΑΝΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Φωτο από την έκθεση ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Πλανητάριο Θεσ/νίκης
υφάντριες σε κάθετο αργαλειό



Πηνελόπη, John Roddham Spencer Stanhope
Ραψωδία Γ΄(Τειχοσκοπία)
    Η Ελένη, την ώρα που οι δύο στρατοί ήταν παραταγμένοι για να παρακολουθήσουν τη μονομαχία Μενέλαου - Πάρη, που ως έπαθλο θα είχε την ίδια, εμφανίζεται να υφαίνει.
Η ΕΛΕΝΗ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ
  Η ΥΦΑΝΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ήταν συνηθισμένη ασχολία των γυναικών της αριστοκρατικής τάξης και αποτελεί κατηγορία των εφαρμοσμένων τεχνών έως σήμερα. Τα υφαντά αυτά απεικόνιζαν θέματα (υπαρκτά ή φανταστικά) τα οποία είναι ευρέως γνωστά με την ονομασία "έκφραση". 
ΤΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΗΣ "ΕΚΦΡΑΣΗΣ"
    Η "έκφραση" προέρχεται από την αρχαιοελληνική γραμματεία και σημαίνει περιγραφή τόπων, αντικειμένων κλπ. Αργότερα με τον όρο έκφραση εννοοούσαν την περιγραφή ενός έργου τέχνης, μνημείου κ.α. Παράδειγμα "φανταστικής έκφρασης" αποτελεί η περιγραφή της περόνης (=καρφίτσας) του Οδυσσέα στην Οδύσσεια, στίχοι 243-247. Στην Ιλιάδα έχουμε την υπέροχη περιγραφή της ασπίδας του Αχιλλέα (φανταστική "έκφραση" Σ 438 κ.ε.). Εκφράσεις εντοπίζουμε πολλές στη βυζαντινή φιλολογία καθώς και σε διάφορες δυτικοευρωπαϊκές λογοτεχνίες.
ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΦΑΙΝΕΙ
Το υφαντό της Ελένης ήταν διπλό, μεγάλο και ολοκόκκινο. Επάνω κεντούσε τις μάχες Αχαιών και Τρώων (πολεμικές σκηνές).
Το μεγαλύτερο εγκώμιο για τη μορφή της ωραίας Ελένης βρίσκεται στους στίχους Γ 156-158 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου