ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

ΤΟ ΨΕΜΑ

Ζωρζ Σαρή

γράφει η μαθήτρια Παρασκευή  Μάιπα

Η Χριστίνα ήταν ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που έμενε στη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς της τα πήγαιναν καλά μέχρι που άρχισαν να μαλώνουν, γιατί ο μπαμπάς της ήθελε να βγάλει πιο πολλά χρήματα. Μια μέρα καθώς η Χριστίνα γυρνούσε από το σχολείο και πήγαινε στο σπίτι της βρήκε μόνη της μητέρα της στο σπίτι. Τη ρώτησε για τον μπαμπά της και η μητέρα της είπε ότι πήγε στη Γερμανία και τις άφησε. Η μητέρα της αποφάσισε να πάει να δουλέψει στην Αθήνα. Θα δούλευε ως θυρωρός για να μπορούν να ζήσουν. Η Χριστίνα έμεινε αρχικά στο σπίτι της θείας της, γιατί το σπίτι τους το είχαν πουλήσει. Μετά πήγε στην Αθήνα για να είναι μαζί με τη μητέρα της. Ο θείος της ο Γιώργος θα την περίμενε στο σταθμό του τρένου. Η Χριστίνα ετοιμάστηκε και μπήκε στο τρένο. Όταν έφτασε, την περίμενε ο θείος της. Η Χριστίνα ήταν πολύ στενοχωρημένη αλλά δεν ήθελε να το δείξει. Την πρώτη μέρα στο σχολείο την πήγε ο θείος της και τη γνώρισε στον διευθυντή και στην κόρη του τη Ρέα. Η Ρέα την σύστησε στους φίλους της αλλά η Χριστίνα ήταν πολύ ντροπαλή. Τα παιδιά τη ρώτησαν για τους γονείς της, τι δουλειά κάνουν. Αυτή όμως τους είπε ψέματα, ότι ο μπαμπάς της είναι επιχειρηματίας. Η Χριστίνα κάθισε στο ίδιο θρανίο με τη Μαρία που δεν ήταν καλή μαθήτρια. Έγιναν φίλες. Μετά από μερικές μέρες έγραψαν τεστ στα μαθηματικά. Πριν χτυπήσει το κουδούνι κάποιος έκλεψε τις λύσεις των μαθηματικών. Ο καθηγητής τους έγραψε τις ασκήσεις στον πίνακα, τους είπε όμως ότι αν δεν του δώσουν τις λύσεις δεν θα πάνε εκδρομή. Άριστα έγραψαν πέντε παιδιά. Μέσα σε αυτά ήταν και η Μαρία. Όλοι την κατηγόρησαν γιατί νόμισαν ότι είχε κλέψει αυτή το χαρτί. Την επόμενη μέρα η Χριστίνα πήγε στο σχολείο και κάθισε με μια άλλη κοπέλα την Τάνια. Όταν πήγε σπίτι, η μητέρα της έραβε μια φούστα της Τάνιας και μέσα στην τσέπη βρήκε τις λύσεις των μαθηματικών. Η Χριστίνα κατάλαβε ότι η Τάνια είχε πάρει τις λύσεις και την επόμενη μέρα πήγε ξανά κοντά στη Μαρία. Στο διάλειμμα κατηγόρησε την Τάνια επειδή ήταν δειλή και ψεύτρα. Εκείνη τη χαστούκισε. Μετά το σχολείο, η Χριστίνα πήγε στο σπίτι του Αλέξη, ένα πολύ καλό και δίκαιο παιδί. Του είπε την αλήθεια για την Τάνια αλλά του μίλησε και για τους γονείς της λέγοντάς του την αλήθεια. Ο Αλέξης με την Χριστίνα πήγαν στο σπίτι της μαμάς της για να γνωριστούν. Έτσι αποφάσισε να κάνει ένα πάρτυ και να καλέσει όλους τους φίλους της για να περάσουν καλά.

ΣΟΦΙΑ

ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ

γράφει η μαθήτρια Χήρα Αντωνία 

Η οικογένεια Πολυχρονιάδη ετοιμάζεται να αποκτήσει το τέταρτο παιδί. Η Αγγελική, η μητέρα της οικογένειας κουράζεται πολύ στο σπίτι μετά τα τρία κορίτσια της και ζητά από τον Γιάννη, τον σύζυγό της να πάρουν ένα "δουλάκι", ένα μικρό κορίτσι δηλαδή να τους βοηθάει στις δουλειές. Αφού κατάφερε να τον πείσει πήρανε την Σοφία ένα επτάχρονο κοριτσάκι ορφανό. Η Σοφία βοηθούσε την Αγγελική, ντάντευε το μωρό, πήγαινε για ψώνια, σκούπιζε, μαγείρευε και έκανε όλες τις δουλειές. Η Σοφία δεν πήγαινε στο σχολείο γι' αυτό το μεγαλύτερο από τα τρία κορίτσια, η Μαρία της έκανε μάθημα. Της μάθαινε να μετράει και να διαβάζει την αλφαβήτα. Κάθε απόγευμα έπαιζαν στην αυλή, αλλά η Σοφία ένιωθε νόστο για την μητέρα και έκλαιγε. Ύστερα από αρκετό καιρό η μητέρα της Σοφίας, Σιμέλα, έστειλε γράμμα στην οικογένεια Πολυχρονιάδη ότι έχει την οικονομική δυνατότητα να συντηρήσει τη Σοφία και έτσι με πολλή λύπη έστειλαν πίσω τη Σοφία, η οποία έζησε ευτυχισμένη με τη μητέρα της.